لباس های مادر را آماده کرد و منتظر نشست تا عمویش بیاید و آن ها را برای مادر به بیمارستان ببرد. با صدای تلفن از جا پرید. یک آن خشکش زد. بغض گلویش را گرفت و شروع کرد به گریه کردن. مادر دیگر به لباس نیاز نداشت، به کما رفته بود. پدر به خانه برگشت. دختر اشکش… بیشتر »

شانه را آوردم که به مادرم بدهم تا موهایم را شانه کند. هنوز نیمی از موهایم را شانه نکرده بود که کتفش درد گرفت. بغض کرد و شانه را به دستم داد. گفت: «تا کی من موهاتو شونه کنم؟ بگیر، خودت شونه کن.» سرش را روی پایش گذاشت و شروع کرد به گریه کردن. جلویش نشستم.… بیشتر »