شمام از اونایی هستین که برا #نماز صبحتون ساعت #کوک می کنید؟
شاید بعد یه مدت #گوش تون به صدای ساعت #عادت کنه و دیگه صداشو نشنوید؟!
ولی #خدا یه #ساعت بهتر برامون قرار داده، یه ساعت #صنوبری درون سینه مون.
اگه هر زمان دیدید #ساعت صنوبری تون بد کار می کنه یا سر ساعت صداتون نمیزنه یا خوابش می بره و نمازتون #قضا میشه.
نمی گم دو دستی بزنید تو سر خودتون، فقط چند #دقیقه بشینید و به کارای روز قبل تون #فکر کنید.
با خودتون بگید: من #دیروز چه کردم، چه گناهی انجام دادم؟
یادتون باشه اگه اوضاعمون خوب باشه، ساعتمون برا #نماز شبم بیدارمون می کنه. به ازای هر #گناه ثانیه ثانیه، بهترین #لحظات حضورمون پیش #خدا عقب می افته و حتی شاید #محروم بشیم.
حواس مون به #ساعت صنوبری مون باشه. درست کوکش کنیم.
تا حالا چقدر به این فکر کردید که خدا برا چی شما رو آفرید؟
یعنی خدا منو آفریده که بخورم و بخوابم و کیف دنیا رو بکنم؟ ( البته اگه کیفی در کار باشه و پشت بندش زهرم نشه)
یعنی خدا منو برا اینا آفریده؟
اگه اینطوری بود پس حیوونا رو برا چی آفریده؟ یعنی فرق من و اونا چیه؟
من قراره به کجا برسم که اونا نمی رسن؟
پس چطوریه که ارزش و مقام من از فرشته هام میتونه بالاتر بره؟
جز شنیدن فرمانهای خدا از زبان اولیاءالله و اجرایی کردنش توسط ما میتونه راه دیگه ای برا متفاوت شدن با حیوونا وجود داشته باشه؟
پ.ن: نفرمایید عکس نوشته چه ربطی به مطلب دارد:
1- کسی که به فرمانبری از والدینش عادت کند می تواند فرمانبر دستورات الهی گردد.
2- والدین معنوی ما همان اولیاءالله هستند که باید از آنها فرمان بپذیریم.
همش به بچه هامون می گیم: تو دلت پاکه، دعات مستجابه، برامون دعا کن.
اما آیا یادشون دادیم چطور دعا کنن؟
اصلا خودمون بلدیم چطور دعا کنیم؟ آدابشو بلدیم؟
وقتی دعای کمیل و ندبه و … رو می خونم، انگار یکی بهم میگه: نگاه کن دنبال کسی هستی شیوه دعا کردنو یادت بده؟ بیا امام علی علیه السلام فقط یاد کمیل نداده که یاد تو هم داده. تازه تو هم وقتی میخونی دختر و پسرتو کنارت بنشون ترجمه دعا رو هم براشون بخون تا شیوه درست دعا کردنو از همون بچگی یاد بگیرن.
اگه دنیا رو جایی برای آسایش و راحتی خودتون و خانوادتون فرض کردید باید بگم: اشتباه کردید.
چرا؟
چون خدا ، دنیا رو برا آسایش مؤمن قرار نداده.
قبول ندارید؟ پس اگه ممکنه این سؤال منو جواب بدید:
اگه خدا ، دنیا رو برای آسایش و راحتی و در کل بهشت مؤمن قرار داده بود، پس چرا امام حسین علیه السلام بیشترین و سخت ترین مصیبت ها و سختی ها رو تو دنیا متحمل شد؟ در حالی که از تمام مردم سزاوارتر بود، برا چشیدن طعم راحتی دنیا.
همیشه دنبال یه چیزی می گشتم که معجزه کنه.
خیلی وقته پیداش کردم.
همش خلاصه میشه تو یه کلمه: محبّت
با محبت خارها گل می شود رو حتما شنیدین؟!
اگه به شنیده هامون عمل کنیم مطمئن باشید دنیا گلستون میشه.
حالا نگید: بلد نیستم که واقعا این دیگه از اون حرفاس.
کار نداره.
هدیه دادن یکی از راهاشه.
برداشتن دردی از دردهای طرف یا حتی کمک کردن (مثلا فرزند وقتی تو کار خونه به مادر یا شوهر به همسر کمک کنه کلی مهر و محبتشون بهم زیادتر میشه) و …
مواردش خیلی زیادن:
از لبخند روی لباتون موقع ملاقات همدیگه گرفته
تا کمک مالی و جانی (مثل اهدا خون یا عضو)
